Wszystko na temat Szkoły Podstawowej Nr 6 im. Janusza Korczaka w Kołobrzegu. Wspaniałe grono pedagogiczne współpracujące z rodzicami. Stawiają na rozwój i przyszłość ucznia.

Szkoła Pod­sta­wowa Nr 6

im. Janu­sza Kor­czaka w Koło­brzegu

Patron szkoły Janusz Kor­czak

Janusz Kor­czak z pocho­dze­nia był Żydem. Uro­dził się w War­sza­wie 22 lipca 1878 lub 1879 roku. Jego ojciec był adwo­ka­tem. Nie­stety nie znał długo swo­jego ojca, ponie­waż zmarł jak był jesz­cze małym chłop­cem. Z wykształ­ce­nia był nie tylko leka­rzem ale rów­nież peda­go­giem. Debiu­to­wał na łamach tygo­dnika saty­rycz­nego pod tytu­łem „Kolce”. Był twórcą a jed­no­cze­śnie kie­row­ni­kiem żydow­skiego Domu Sie­rot w War­sza­wie. Nie­sa­mo­wi­cie bro­nił wszel­kich Praw Dziecka. W obo­zie zagłady w Tre­blince, gdzie prze­by­wał z wycho­wan­kami sie­ro­ciń­ców i pra­cow­ni­kami zgi­nął. Był to rok 1942 a dokład­nie 6 sierp­nia. Zaw­sze był dla wszyst­kich dzieci jak praw­dziwy ojciec…

Janusz Kor­czak był peda­go­giem i pisa­rzem dla dzieci i mło­dzieży. Pocho­dził z zamoż­nej rodziny, która miała pocho­dze­nie żydow­skie. Nie­stety jego ojciec szybko zmarł co spo­wo­do­wało, że bar­dzo szybko doświad­czył co to jest bieda i nie­do­sta­tek. Podjął stu­dia na kie­runku medycz­nym na Uni­wer­sy­te­cie War­szaw­skim. Kon­ty­nu­ował swoje stu­dia w Ber­li­nie i Paryżu. w 1903 roku zaczął pracę w jako lekarz w szpi­talu dzie­cię­cym w War­sza­wie. Był rów­nież leka­rzem woj­sko­wym pod­czas dwóch wojen, zarówno pod­czas wojny świa­to­wej jak i wojny rosyj­sko-japoń­skiej.

Swoje życie nie poświę­cał tylko medy­cy­nie ale rów­nież uwiel­biał pisać. Dla­tego też napi­sał dra­mat pod tytu­łem „Któ­rędy”. Jego praca lite­racka została wyróż­niona na kon­kur­sie Kuriera War­szaw­skiego w w 1898 roku. Oprócz tego Janusz Kor­czak ma na swoim kon­cie wiele innych dzieł. Mię­dzy innymi w 19901 roku wyszła jego pierw­sza książka pt. „Dzieci ulicy”. Dużą popu­lar­ność przy­nio­sła mu powieść ” Dziecko salonu”, która została wydana w 1906 roku. Na swoim kon­cie ma rów­nież: ” Jośki”, „Mośki”, i „Srule” (1910) oraz „Józki”, „Jaśki” i „Franki” (1911). Książki te poka­zują jak Janusz Kor­czak nie­sa­mo­wi­cie znał się na psy­chice dzie­cięcej.

Janusz Kor­czak w latach 1911-1942 był kie­row­ni­kiem Domu Sie­rot. Był rów­nież współ­pra­cow­ni­kiem Naszego Domu, który był pro­wa­dzony przez Marię Fal­ską. Oba te zakłady zostały prze­kształ­cone przez Janu­sza Kor­czaka w małe spo­łe­czeń­stwa dzie­cięce o sze­roko roz­wi­nię­tym samo­rządzie. Posia­dał swoje zasady wycho­waw­cze, które zostały przed­sta­wione w pismach peda­go­gicz­nych. Naj­waż­niej­szy z tych cyklów jest cykl: „Jak kochać dziecko” (1919– 1921). Oprócz tego wykła­dał na Insty­tu­cie Peda­go­giki Spe­cjal­nej i Wol­nej Wszech­nicy. Reda­go­wał Mały Prze­gląd w latach 1926-1930. Mały Prze­gląd było to eks­pe­ry­men­talne pismo dzie­cięce, gdzie Janusz Kor­czak był jedy­nym doro­słym współ­pra­cow­ni­kiem. W latach 1935-1936 pra­co­wał w radiu pro­wa­dził tam gawędy radiowe. Jest auto­rem wielu księ­żek dla dzieci mię­dzy innymi takich jak: „Sława”, „Ban­kruc­two małego Dżeka”, „Kaj­tuś cza­ro­dziej”, „Król Maciuś Pierw­szy”, „Król Maciuś na bez­lud­nej wyspie”.

Gdy nad­szedł rok 1942 nie­stety Janusz Kor­czak zostaje zamknięty w get­cie wraz z wycho­wan­kami Domu Sie­rot. Dostaje pro­po­zy­cje oca­le­nia jed­nak ją odrzuca, co spo­wo­do­wało, że w roku 1942 wraz z dziećmi został wywie­ziony do obozu zagłady w Tre­blince, gdzie zgi­nął. Janusz Kor­czak wal­czył o prawa dziecka. Zaw­sze pod­kre­ślał jak ważna jest pozy­cja dzieci w spo­łe­czeń­stwie. Doma­gał się, aby dziecko było uzna­wane zawsze za peł­no­war­to­ścio­wego czło­wieka i to już od chwili jego naro­dzin i na każ­dym eta­pie jego ist­nie­nia. Według niego dziecko ma prawo być tym jakim jest, że dziecko ma prawo być sobą.

Histo­ria Szkoły

1 wrze­śnia 1946 roku zabrzmiał pierw­szy dzwo­nek. Począt­kowo pla­cówka była filią Szkoły Pow­szech­nej Nr 1 w Koło­brzegu przy ulicy Por­to­wej. Rok 1955 był cza­sem prze­ło­mo­wym dla szkoły. Szkoła ta uzy­skała sta­tus samo­dziel­nej pla­cówki oświa­to­wej. Adol­fina Toma­szew­ska dzięki dłu­go­let­niej pracy oraz swo­jej nie­oce­nio­nej pracy prze­jęła wła­dzę nad szkołą. Jak to bywa wraz z powsta­niem szkoły szkoła otrzy­muje kolejny numer w tym przy­padku było jed­nak zupeł­nie ina­czej. Wła­dze oświa­towe nie zgo­dziły się by szkoła miała numer 2. Z bie­giem czasu szkole została przy­pi­sana cyfra sześć, która stałą się mier­ni­kiem oceny dzia­łań szkoły.

Dzieci coraz to wię­cej­ przy­by­wało, a co za tym idzie miej­sca w szkole robiło się coraz to mniej dla­tego też rodzice wyszli z ini­cja­tywą by roz­bu­do­wać szkołe.

Nad­szedł 11 maj 1958 rok w tym dniu pod­czas zebra­nia rodzi­ców została powo­łany Komi­tet Budowy Szkoły. Każdy miesz­ka­niec Zło­towa zade­kla­ro­wał, że da rocz­nie 50 zł na budowę szkoły. Do 25 czerwca 1958 roku udało się zebrać 3000 zł. Z roku na rok kwota robiła się coraz to więk­sza i więk­sza. Rodzice byli wytrwali co spo­wo­do­wało, że w 1966 roku powstała nowa szkoła. Wszyst­kie rze­czy zostały prze­wie­zione ze sta­rego do nowego budynku.

Mimo tego, że szkoła była nowa to wyma­gała wielu napraw. Przez długi czas szkoła nie miała ani swo­jego patrona ani swo­jego hymnu. Odno­to­wano, że odbyły się dwie uro­czy­sto­ści nada­nia szkole imie­nia wraz z muro­wa­niem tablic pamiąt­ko­wych. Na tą uro­czy­stość zostały także ufun­do­wane sztan­dary. Wpro­wa­dzono cere­mo­niał szkolny. Pierw­sza uro­czy­stość odbyła się 9 maja 1985 roku. Była ona zwią­zana z pew­nym wyda­rze­niem zapi­sa­nym w kro­nice Koło­brzegu w 1946 roku. 25 wrze­śnia 1946 roku został postrze­lony w Koło­brzegu funk­cjo­na­riusz Powia­to­wego Urzędu Bez­pie­czeń­stwa Publicz­nego szer. Win­centy Cze­cho­wicz. Ówcze­sny Rejo­nowy Urząd Spraw Wew­nętrz­nych ufun­do­wał szkole sztan­dar. Ofi­cjal­nie szkoła nosiła imię kpr. Win­cen­tego Cze­cho­wicza od 1992 roku. Na radzie peda­go­gicz­nej samo­rząd uczniow­ski zło­żył wnio­sek, który został rów­nież poparty przez grono peda­go­giczne co spo­wo­do­wało, że zostało odwo­łane dotych­cza­sowe imię Szkoły Pod­sta­wo­wej w Koło­brzegu.

Nad­szedł rok szkolny 2001/02, w któ­rym dyrek­tor A. Haraj wraz z gro­nem peda­go­gicz­nym pod­jął decy­zję, że szkoła będzie nosiła imię Janu­sza Kor­czaka.

Szkoła ta by nie powstała bez pomocy oraz wspar­cia rodzi­ców, któ­rzy wpi­sali swoje nazwi­ska w dzieje szkoły. Rodzice w dużej mie­rze przy­czy­nili się do tego, aby szkoła miała swoje tra­dy­cje, to oni wspie­rali wszel­kie dzia­ła­nia rady peda­go­gicz­nej, zawsze słu­żyli chęt­nie pomocą gdy tylko była taka potrzeba. Cała spo­łecz­ność lokalna też wło­żyła w powsta­nie tej szkoły wiele pracy, życz­li­wo­ści. Współ­praca mię­dzy radą peda­go­giczną, rodzi­cami czy komi­te­tem rodzi­ciel­skim zawsze ukła­dała się pomyśl­nie. Szkoła orga­ni­zo­wała róż­nego rodzaju imprezy np. potań­cówki i zabawy syl­we­strowe a dochód, który został zebrany zawsze był prze­ka­zy­wany na cele lub potrzeby szkoły. Orga­ni­zo­wane były rów­nież festyny na któ­rych można było brać udział w lote­riach gdzie były do wygra­nia mię­dzy innymi żywe zwie­rzęta, garnki, kubeczki i inne rze­czy. Rodzice sta­rali się jesz­cze bar­dziej uświet­nić festyn dla­tego też czę­sto prze­bie­rali się za akto­rów i wystę­po­wali w róż­nych przed­sta­wie­niach. Rodzice nie­sa­mo­wi­cie odda­wali się szkole, poświę­cali jej wiele swo­jego czasu. Nasz­częście kolejne poko­le­nia nie zaprze­stały tej wspa­nia­łej tra­dy­cji szli tymi samymi śla­dami wspie­rali szkołę zarówno wycho­waw­czo jak i opie­kuń­czo, uroz­ma­icali życie szkolne i wzbo­ga­cali je.

Dopro­wa­dziło to do tego, że pomoc i współ­praca Rodzi­ców zaczęła przy­bie­rać inne formy innymi słowy spon­so­ring. Szkołę zaczęła popie­rać gazeta, lokalna tele­wi­zja czy też radio. W latach 90 – tych powstał Komi­tet Rozbu­dowy Szkoły zare­je­stro­wany w Urzę­dzie Mia­sta na jego czele stał p. Piotr Karel. Komi­tet ten skła­dał się z urzęd­ni­ków, przed­się­bior­ców, nauczy­cieli z obec­nego dyrek­tora A. Haraj oraz rodzi­ców. Kolej­nym celem było stwo­rze­nie sali gim­na­stycz­nej oraz roz­bu­do­wa­nie obec­nej szkoły. Minęło tro­chę czasu zade­cy­do­wano, że sku­pić się należy na budo­wie sali gim­na­stycz­nej oraz kom­pleksu boisk.

Prze­wod­ni­cząca Rady szkoły dała pro­po­zy­cję by te wszyst­kie dzia­ła­nia, które mają być zre­ali­zo­wane warto nagło­śnić je w mediach, warto rów­nież orga­ni­zo­wać róż­nego rodzaju festyny, majówki czy inne ple­ne­rowe imprezy z któ­rych uzy­skany dochód będzie prze­zna­czony na budowę sali czy boisk.

Nad­szedł maj 2004 roku wiele dzieci tej szkoły miało tą przy­jem­ność, że w końcu mogły korzy­stać z nowo­cze­snej hali spor­to­wej i kom­pleksu boisk spor­to­wych. To wła­śnie liczne festyny i imprezy przy­czy­niły się do tego aby dzieci miały piękne i wygodne miej­sca do ćwi­czeń i zabawy.

Jed­nak to nie był koniec pomy­słów rodzi­ców. W dru­giej kolej­no­ści rodzice chcieli stwo­rzyć gim­na­zjum przy szkole. Pomimo cięż­kiej pracy i zaan­ga­żo­wa­nia nie udało się stwo­rzyć wyma­rzo­nego gim­na­zjum. Dopiero w 2009 roku dzięki ini­cja­ty­wie dyrek­tora Andrzeja Haraja zostaje utwo­rzone Radzi­kow­skie Sto­wa­rzy­sze­nie Oświa­towe.

Dzięki temu po wielu sta­ra­niach i neo­cja­cjach gim­na­zjum zostało uru­cho­mione od wrze­śnia 2010 roku.

w 2010 roku został oddany do użytku nowy prze­bu­do­wany i zmo­der­ni­zo­wany budy­nek szkolny.

Jak widać współ­praca rodzi­ców oraz ich zaan­ga­żo­wa­nie jest tak silne tak duże, że przy­nosi ona nie­sa­mo­wity owoc ich cięż­kiej pracy. Widać, że wszystko co robią robią to dla swo­ich dzieci po to, żeby było im wygod­niej, przy­jem­niej, lżej. Dzieci w tej szkole nie tylko mogą liczyć na wykwa­li­fi­ko­waną kadrę nauczy­cieli, która ich odpo­wiedni przy­go­tuje do życia, prze­każe im wie­dzę, postara się im przy­swoić tą wie­dzę, ale dzieci będą miały też czas na roz­rywkę na sport na zabawę. Bo jak wiemy to też w życiu jest bar­dzo ważne.

Szkoła ta mie­ści rów­nież przed­szkole.

Misja przed­szkola.

Misją przed­szkola jest przede wszyst­kim to by dzieci, które uczęsz­czają do niego pod­czas wspól­nej zabawy czy edu­ka­cji czuły się bez­piecz­nie, przed­szkole to ma na celu roz­wi­ja­nie umie­jęt­no­ści dzieci, wspo­maga dzieci w ich indy­wi­du­al­nym roz­woju, wdraża zdrowy styl życia, roz­wija spraw­nośc fizyczną, kształ­tuje u dzieci odpor­ność emo­cjo­nalną, moty­wuje dzieci do twór­czego dzia­ła­nia.

Misją przed­szkola jest przedewszyst­kim to aby dziecko było szczę­śliwe.

Wła­dze szkoły

DYREKTOR SZKOŁY PODSTAWOWEJ Nr 6 – mgr ANDRZEJ HARAJ

Kadra peda­go­giczna

Hybel-Man­tu­re­wicz Dorota – Wice­dy­rek­tor, infor­ma­tyka, przy­roda

Ada­miak Renata – Peda­gog

Alek­san­dro­wicz Marta – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna, psy­cho­log

Baran Ewa – Nau­czy­ciel oddziału zero­wego

Barań­czak Monika – Nau­czy­ciel świe­tlicy, język pol­ski

Beder Wie­sława – Mate­ma­tyka, infor­ma­tyka

Bog­da­no­wicz Monika – Nau­czy­ciel przed­szkola

Bog­da­no­wicz Piotr – Wycho­wa­nie fizyczne

Bog­dań­ska Joanna – Język pol­ski

Bryl Beata – Nau­czy­ciel świe­tlicy

Bujak Anna – Język angiel­ski

Chłod­nicka Elż­bieta – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Cholka Dariusz – Wycho­wa­nie fizyczne

Dąbrow­ska-Pie­sik Monika – Język nie­miecki

Elert Monika – Język pol­ski

Elert – Sowa Mag­da­lena – Język pol­ski

Gaw­roń­ska Anna – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Gór­ni­sie­wicz Agnieszka – Histo­ria

Gry­giel Beata – Pla­styka

Hałasa Ewa – Nau­czy­ciel wspo­magający

Hry­nie­wicka Mag­da­lena – Język angiel­ski

Jało­szyń­ska Mał­go­rzata – Nau­czy­ciel oddziału zero­wego

Jar­nicka Mag­da­lena – Wycho­wa­nie fizyczne

Jóź­wicka Agnieszka – Nau­czy­ciel biblio­teki, histo­ria

Kapica Mał­go­rzata – Nau­czy­ciel oddziału zero­wego

Karel Mag­da­lena – Nau­czy­ciel przed­szkola

Kitow­ska Mag­da­lena – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Kle­pu­szew­ska Monika – Socjo­te­ra­peuta

Kop­czyń­ska-Maj Iwona – Przy­roda, bio­lo­gia, histo­ria

Kowal­czyk Mał­go­rzata Przy­roda, geo­gra­fia

Krysz­czak Beata – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Ksią­żek Oli­wia – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna, bio­lo­gia, wycho­wa­nie do życia w rodzi­nie

Kujawa Edyta – Che­mia, język nie­miecki

Kuliń­ska Kamila – Nau­czy­ciel wspo­magający

Kurz Elż­bieta – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Labiń­ska Jolanta – Język nie­miecki

Lisow­ski Hen­ryk – Fizyka

Mag­dziń­ska Agnieszka – Mate­ma­tyka

s. Maty­jasz­czyk Teresa -Reli­gia

Muszyń­ska Monika – Mate­ma­tyka, infor­ma­tyka

Muża Woj­ciech Nau­czy­ciel – świe­tlicy, muzyka

Nar­bun­to­wicz Aneta – Reli­gia

Ostrow­ska Agnieszka – Infor­ma­tyka

ks. Pająk Bar­tło­miej – Reli­gia

Parus Żaneta – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Pie­sik Miro­sław – Nau­czy­ciel świe­tlicy

Polak Mariola – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Roma­niuk Marta – Muzyka, ryt­mika

Rosiń­ska Bar­bara – Wycho­wa­nie fizyczne

Roso­łow­ska Pau­lina – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Schulz Ewa – Mate­ma­tyka

Ski­ciń­ska Joanna – Wycho­wa­nie fizyczne

Sob­czak Urszula – Język pol­ski, histo­ria

Sob­czuk-Harasz Alek­san­dra -Nau­czy­ciel świe­tlicy,

Socha Agnieszka – Język angiel­ski

Sta­ni­szew­ska Mag­da­lena – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Stań­czak Mariola – Język angiel­ski

Szczerba Pau­lina – Mate­ma­tyka, zaję­cia tech­niczne

Wie­czo­rek Mar­tyna – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Zasada Iwona – Edu­ka­cja wcze­snosz­kolna

Zię­tek Agata – Logo­peda

Zachęcam do zapoznania się z artykułem na temat Szkoły Podstawowej Nr 6 im. Janusza Korczaka w Kołobrzegu. Zarazem warto napisać ANONIMOWO jakieś swoje sugestie czy opinie. Ponieważ taka opinia może być przydatna dla innych czytających, którzy podejmują ważna decyzję w życiu